Η κρίση πανικού αποτελεί ένα ξαφνικό επεισόδιο έντονου φόβου το οποίο προκαλεί έντονες σωματικές αντιδράσεις, ενώ απουσιάζει η ύπαρξη κάποιου σοβαρού κινδύνου. Τουλάχιστον ένα στα δέκα άτομα κάποια στιγμή στη ζωή του θα βιώσει κρίση πανικού. Τα συμπτώματα τις περισσότερες φορές είναι δυσάρεστα, προκαλούν μια αίσθηση απώλειας ελέγχου, καθώς κι έντονο φόβο και άγχος για το πότε θα συμβεί η επόμενη κρίση. Το γεγονός αυτό προκαλεί τις περισσότερες φορές ένα φαύλο κύκλο "φόβου της νέας κρίσης" , με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ποιότητα ζωής. Μερικά από τα βασικότερα συμπτώματα της κρίσης πανικού αποτελούν τα εξής: εφίδρωση, ταχυπαλμία, τρέμουλο, δύσπνοια, ναυτία, πόνος στο στήθος, πονοκέφαλος, ζαλάδα και τάσεις λιποθυμίας, δυσκολία κατάποσης, αίσθημα κινδύνου, φόβος για την απώλεια ελέγχου ή το θάνατο. Ο τρόπος που εκδηλώνεται η κρίση πανικού διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Συχνά λοιπόν αναρωτιέμαι αν η κρίση πανικού αποτελεί κάποιον "εχθρό" ο οποίος έρχεται για να μας δυσκολέψει και πρέπει να τον παλέψουμε με την ελπίδα οι νικητές να είμαστε εμείς. Ή αν πρόκειται για κάποιο "φιλαράκι μας" που έρχεται να μας αφυπνίσει, να μας ταρακουνήσει ώστε να συμφιλιωθούμε και να εξοικειωθούμε με τα συναισθήματα μας, τις αληθινές μας ανάγκες και κυρίως τον εαυτό μας. Που έρχεται για να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τι δεν πάει καλά, τι δεν μας βοηθάει στον τρόπο που έχουμε επιλέξει να ζούμε. Ό,τι καταφέρνει κάποιος να το δει φιλικά και με αγάπη μπορεί να το αφήσει, μόνο ό,τι αγαπάμε μας αφήνει ελεύθερους. Όταν κάθε βράδυ χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, σίγουρα το πρωί θα σηκωθείς από το κρεβάτι σου με κάποιο καρούμπαλο. Κάποια αλοιφή ίσως βοηθήσει και το καρούμπαλο θα φύγει, εσύ όμως θα ξαναχτυπήσεις το βράδυ το κεφάλι σου και το καρούμπαλο θα εμφανιστεί ξανά. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι γιατί εμφανίζεται το καρούμπαλο αλλά γιατί χτυπάς το κεφάλι σου κάθε βράδυ στον τοίχο.

Τίγκα Ελευθερία

Ψυχολόγος